کارکرد فوکوس دوربین عکاسی چگونه است؟

فوکوس بخشی جدایی ناپذیر از نحوه عملکرد دوربین است. یکی از تکنیک های مهم برای درک در عکاسی، به ویژه هنگام شروع کار، مفهوم فوکوس دوربین عکاسی است. اگر به درستی فوکوس نکنید، حتی در صورت صحیح بودن سایر تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای خود، با عکس های تار مواجه خواهید شد.

 بسته به سوژه شما، فوکوس می تواند آسان یا دشوار باشد، مانند یک فوکوس بر روی یک چشم انداز بدون حرکت در مقابل یک پرنده سریع در حال پرواز. این راهنما همه چیز هایی را که باید برای فوکوس دوربین عکاسی و ثبت تصاویر واضح بدانید، پوشش می دهد.

فوکوس چیست؟

در ابتدا باید بدانیم که فوکوس چیست و چرا در عکاسی مهم است. برخی از افراد فکر می کنند که نحوه عملکرد دوربین بدین گونه است که سطح فوکوس دوربین عکاسی مانند پنجره ای است که با صحنه ای که از آن عکاسی می کنید، متقاطع است.

گفته می شود هر سوژه ای که در عکس شما باشد، برای اینکه به طور کامل واضح باشد، نیازمند فوکوس است است. وقتی لنز دوربین عکاسی حرفه ای خود را به جلو و عقب حرکت می دهید تا به تصویر مورد نظر خود برسید، معمولا با حداکثر وضوح سوژه مواجه می شوید که به این کار فوکوس می گویند.

امروزه با پیشرفت فناوری، فوکوس دوربین عکاسی می تواند به صورت خودکار یا دستی انجام شود. فوکوس خودکار زمانی اتفاق می افتد که سیستم دوربین یک موتور را به حرکت در می آورد تا عناصر موجود در لنز شما را تغییر دهد تا فوکوس بر روی سوژه انجام گیرد. برای فوکوس دستی نیز به جای آن باید یک حلقه یا مکانیزم مشابه را روی لنز بچرخانید.

نحوه عملکرد دوربین در فوکوس خودکار

فوکوس خودکار حالتی از فوکوس دوربین عکاسی است که به لنز دستور می دهد روی یک موضوع تمرکز کند؛ اما در ابتدا دوربین باید اطلاعات کافی را گردآوری کند تا بتواند تصویری واضح ایجاد نماید. همچنین می تواند در صرف زمان در مقایسه با فوکوس دستی صرفه جویی کند و تصاویر واضح تری را تضمین نماید.

در واقع کاری که تنظیمات دوربین عکاسی حرفه ای انجام می دهد این است که به گردازنده داخل دوربین دستور می دهد موتوری که لنز را متمرکز می کند، حرکت کند. فوکوس دوربین عکاسی عبارت است از حرکت عناصر لنز تا رسیدن به واضح ترین تصویر ممکن. بسته به فاصله سوژه از دوربین، عناصر فوکوس باید فاصله مشخصی از سنسور دوربین تنظیم کنند تا تصویری واضح ایجاد شود.

یک سنسور فوکوس خودکار معمولی از یک دستگاه همراه شارژ (CCD) استفاده می کند. این امر داده ورودی را برای الگوریتم ها فراهم می کند که کنتراست عناصر تصویر واقعی را محاسبه می کند. CCD معمولا یک نوار 100-200 پیکسل است و با عبور نور از صحنه به این نوار، ریزپردازنده مقادیر هر پیکسل را بررسی می کند و تفاوت شدت پیکسل های مجاور را ارزیابی می کند.

اگر تصویر خارج از فوکوس باشد، پیکسل های مجاور دارای شدت های بسیار مشابه هستند. در این صورت، ریزپردازنده عناصر لنز را حرکت می دهد تا ببیند آیا شدت بین پیکسل های مجاور بهتر یا بدتر شده است. سپس ریزپردازنده نقطه ای را که حداکثر شدت تفاوت بین پیکسل های مجاور دارد را جستجو می کند و در مورد آن به عنوان بهترین نقطه فوکوس تصمیم گیری می کند.

اکثر انواع فوکوس خودکار به دنبال کنتراست در مناطق افقی نقاط AF هستند، اما امروزه تعداد بیشتری از دوربین ها قادر به ارزیابی کنتراست در محور های افقی و عمودی هستند که به عنوان فوکوس خودکار نوع متقاطع شناخته می شوند.